Σάμαρης:Νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο διεθνής χαφ του Ολυμπιακού στα «Παραπολιτικά» 

Ανδρέα, μπορούσες να ονειρευτείς όσα έζησες την Τρίτη; 

«Δεν ξέρω αν τα όνειρά μου έφτιαξαν τόσο μακριά. Ίσως να μου έκανε καλό το γεγονός ότι η

συμμετοχή μου ήρθε πως απρόσμενα – κι εδώ έλω να ευχηθώ περαστικά στον Παναγιώτη Κονέ-, διότι ελάττωσε το άγχος, το οποίο πρέπει να ξέρετε ότι είναι πολύ μεγαλύτερο για όσους βρίσκονται στον πάγκο».

Πώς είναι το συναίσθημα να σκοράρεις σε ένα Μουντιάλ, και μάλιστα σε αγώνα πρόκρισης; 

«Για να είμαι ειλικρινής, εκείνη τη στιγμή δεν ένιωσα τίποτα. Ούτε έτρεξα, ούτε ξέσπασα. Περίμενα απλώς τους συμπαίκτες μου να πέσουν πάνω μου για να με… ξυπνήσουν! Μπορεί να πέτυχα εγώ το γκολ, αλλά η προσπάθεια ήταν συνολική. Όλοι μαζί πιέσαμε και δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις». 

Η αντίδρασή σας όταν μείνετε με δέκα παίκτης απέναντι στην Ιαπωνία υπήρξε καθοριστική; Ήταν η στιγμή που γύρισε ο διακόπτης; 

«Ο διακόπτης γύρισε από την ημέρα που πατήσαμε το πόδι μας στη Βραζιλία. Είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο, δε χρειάζεται κάτι άλλο για να μπεις στο κλίμα. Όταν μείναμε με παίκτη λιγότερο στον αγώνα με την Ιαπωνία, αναγκαστήκαμε να τρέξουμε περισσότερο και γενικότερα να “δεθούμε” περισσότερο στον αγωνιστικό χώρο. Ήμασταν πλέον πεισμωμένοι και το πιστεύαμε ότι με ένδεκα παίκτες και την Ιαπωνία θα κερδίζαμε, αλλά και έπειτα την Ακτή – όπως και το κάναμε. Οι αποβολές συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Μας πείσμωσε, όμως, κάτι που συνέβη και με το αποτέλεσμα της πρεμιέρας. Νομίζω ότι ήμασταν πολύ καλοί, απλώς η κλάση ορισμένων ποδοσφαιριστών της Κολομβίας και ορισμένες συμπτώσεις προκάλεσαν εκείνη την ήττα. Ήταν κρίμα…». 

Στο ματς με την Ακτή υπήρξε διαφορετική προσέγγιση από πλευράς σας; 

«Δεν θα το έλεγα. Πάντοτε θέλουμε να παίζουμε οργανωμένα, να προσέχουμε την άμυνά μας και να χτυπάμε στις αντεπιθέσεις. Ακόμα και μετά το 1-1 παραμείναμε ήρεμοι, στοιχείο που απορρέει από την εμπειρία, την οποία πλέον διαθέτει αυτή η ομάδα. Συνεχίσαμε να ψάχνουμε το γκολ με σχέδιο και τα καταφέραμε». 

Και τώρα η Κόστα Ρίκα. Τι εικόνα να έχεις σχηματίσει; 

«Έχω παρακολουθήσει και τους τρεις αγώνες που έδωσε. Δεν διαθέτει τους παίκτες-ονόματα της Κολομβίας ή της Ακτής Ελεφαντοστού, αλλά είναι ομάδα με όλη τη σημασίας της λέξης κι αυτό την κάνει ακόμα πιο επικίνδυνη. Το γεγονός ότι τερμάτισε πρώτη σε έναν όμιλο όπου συμμετείχαν Ουρουγουάη, Ιταλία και η Αγγλία τα λέει όλα». 

Είναι ένα αβαντάζ ότι εσύ και οι συμπαίκτες σου στον Ολυμπιακό γνωρίζετε καλά το παιχνίδι του Κάμπελ; 

«Σίγουρα, αλλά οι προπονήσεις από τους αγώνες διαφέρουν. Όπως και η λειτουργία κάθε ομάδας. Δεν ξέρω αν ο Τζόελ θα παίξει στην κορυφή της επίθεσης, σίγουρα όμως δεν θα επικεντρωθούμε μονάχα σε εκείνον». 

Αισθάνεσαι ότι είναι εφικτό ένα ακόμα ιστορικό βήμα σε αυτή τη διοργάνωση; 

«Εδώ και μήνες λέγαμε ότι στοχεύαμε στην πρόκριση στους “16”. Ξέραμε τις δυνατότητές μας, τα καταφέραμε, αισθανόμαστε περήφανοι και αισιοδοξούμε για τη συνέχεια. Νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε και άλλο. Έχω καλό προαίσθημα για τον αγώνα με τον Κόστα Ρίκα».