Ρότσα:Εμείς δουλεύουμε για τον Παναθηναϊκό, όπου υπάρχει υλικό για το σύλλογο.

ο Χουάν Ραμόν Ρότσα στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6. 


Για την ομάδα του 1996: «Μία ομάδα που στην ουσία δεν είχε ενίσχυση από πολλούς ποδοσφαιριστές. Προστέθηκε μόνο ο Αλεξούδης και ο Λαγωνικάκης. Ήταν όλοι μία ομάδα και όταν υπάρχει αυτό το δέσιμο και η καλή ανθρώπινη σχέση τότε έρχονται και τα καλά αποτελέσματα. Ήταν δύσκολο το ξεκίνημα
της χρονιάς. Η κλήρωση μας έβγαλε την Χάιντουκ, την έκπληξη του προηγούμενου Champions League. Όμως, αντέξαμε και περάσαμε. Δεν ξεχάσω την υποδοχή μετά την επιστροφή από την Κροατία. Είχαμε τότε μία καλή ομάδα και με καταπληκτικά παιδιά». 

Για το ματς κόντρα στον Άγιαξ: «Ήμασταν εντελώς αουτσάιντερ. Ξέραμε τι θα αντιμετωπίσουμε. Ο Άγιαξ ήταν μία ακτύπητη ομάδα εκείνη την εποχή. Όμως, ξέραμε ό,τι ήμασταν καλοί και πως μπορούσαμε να κάνουμε τη “ζημιά”. Είχαμε και το βάρος να πάρουμε το πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά, όπου το καταφέραμε. Το χαρακτηριστικό ήταν σε εκείνο το παιχνίδι στη φυσούνα, όπου μας κοίταζαν οι παίκτες του Άγιαξ με ένα τουπέ. Είχαμε αρχίσει να προκαλούμε ανησυχία και έτσι έγινε. Η κούρσα του Δώνη και μετά το σωστό πλασέ του Βαζέχα. Τότε ήταν μία ομάδα φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα. Το δεύτερο ματς ξεκίνησε στραβά, αλλά περίμενα να πάει στην παράταση. Ο Άγιαξ όμως ήταν μία πολύ μεγάλη ομάδα τότε». 

Για το αν υπάρχει κάποιο παιδί που μπορεί να κάνει το «άλμα» στην πρώτη ομάδα: «Βεβαίως. Η Κ20 είναι πρώτη στο πρωτάθλημα. Είμαι τρίτη χρονιά, όπου σε αυτό το διάστημα είδαμε, δοκιμάσαμε και αλλάξαμε πράγματα. Πρέπει να προσέξει τις νέες φουρνιές ο Παναθηναϊκός. Είναι “χρυσάφι” αυτό. Έχει γίνει καλή δουλειά και περιμένω να γίνουν ακόμα καλύτερα πράγματα. Πρέπει να βασιστούμε σε αυτό που πρέπει να παράγουμε. Εάν γυρίσουμε 16 χρόνια πίσω, είχαμε μόλις τρεις ξένους παίκτες. Τους Βάντσικ, Βαζέχα και Μπορέλι. Εμείς δουλεύουμε για τον Παναθηναϊκό, όπου υπάρχει υλικό για το σύλλογο. Δεν θα πρέπει να επενδύει συνέχεια σε ξένους. Εγώ, είμαι απλώς ένα γρανάζι στη μηχανή του Παναθηναϊκού, δουλεύοντας στην υποδομή. Συνεχίζουμε τη δουλειά μας με τον ίδιο τρόπο. Είμαι σχεδόν 33 χρόνια και μέχρι την τελευταία στιγμή θα είμαι δίπλα». 

Για το αν σκέφτεται να επιστρέψει στην Αργεντινή: «Εξαρτάται από κάποια πράγματα. Υπάρχει αυτή η κατάσταση στην Ελλάδα, στον Παναθηναϊκό. Εγώ δεν έχω μπει στον κύκλο των προπονητών και καλά έκανα που δεν μπήκα. Μου αρέσει αυτό που κάνω. Θα ήθελα να μείνω για χρόνια, αλλά τα πράγματα αλλάζουν. Δυστυχώς ένας παράδεισος (Ελλάδα) πάει να γίνει σε κάτι άλλο πολύ πιο άσχημο. Είναι τραγική η κατάσταση. Αν όμως την αποχαιρετήσω (Ελλάδα), θα είναι μία μαύρη μέρα για εμένα και την οικογένειά μου». 

Για τον Παναθηναϊκό: «Εγώ αγάπησα δύο ομάδες στη ζωή μου. Η πρώτη μου αγάπη είναι η Μπόκα Τζούνιορς, ενώ αγάπησα και τον Παναθηναϊκό πάρα πολύ. Είχα την ευτυχία να είμαι προπονητής και ποδοσφαιριστής σε αυτή την ομάδα. Θέλω εάν μας ακούει ο κόσμος, να του πω πως ο Παναθηναϊκός τον έχει ανάγκη για να μεγαλώσει και πάλι. Δεν χρειαζόμαστε αντιπαραθέσεις. Αυτοί που αγαπούν την ομάδα, πιστεύω πως θα βάλουν πλάτη και θα πάει και πάλι μπροστά η ομάδα. Έχει τόσο δύναμη που θα βρει το δρόμο του ο Παναθηναϊκός. Εγώ θα στηρίζω αυτή την ομάδα μέχρι το τέλος». 

Για τους δύο γιους του Δώνη: «Είναι δύο καλοί ποδοσφαιριστές με μεγάλη πρόοδο. Έχουν διαφορετικό στιλ από τον Γιώργο (Δώνη). Μπορεί να βασιστεί ο Παναθηναϊκός σε αυτούς. Μην ξεχνάμε πως μέσα σε ένα χρόνο, τέσσερα παιδιά από την ακαδημία χρησιμοποιήθηκαν στην πρώτη ομάδα. Αυτά τα παιδιά έχουν περισσότερα εφόδια, σε σχέση με παλιότερα παιδιά. Τους λέω κάθε φορά να αγαπούν το ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό». 

Για τον Ντίαζ που αποχώρησε: «Στεναχωρήθηκα γιατί δεν έφταιγε ο Παναθηναϊκός. Δεν μπορώ να επεκταθώ άλλο σε αυτό το θέμα. Παρέσυραν ένα παιδί που ήταν εδώ το μέλλον του. Μου στήσανε μία παγίδα και τους έχω κόψει την καλημέρα από εκείνη την ημέρα. Ήθελε να μείνει εδώ το παιδί. Εάν έμενε σίγουρα θα ήταν με την πρώτη ομάδα. Πήγε στη Σλοβακία, σε μία ομάδα που είναι χαμηλά στη βαθμολογία. Το θέμα είναι ότι αν ήταν στο χέρι του, τότε θα έμενε στον Παναθηναϊκό».